Sigorta hukuku, bireylerin ve işletmelerin çeşitli risklere karşı korunmasını sağlamak amacıyla yapılan sigorta sözleşmeleri ve bu sözleşmelerden doğan hak ve yükümlülükleri düzenleyen hukuk dalıdır. Sigorta, belirli bir prim karşılığında, sigortalının maruz kalabileceği zararları telafi etmeyi amaçlayan bir sistemdir. İşte sigorta hukukunun temel kavramları:

1. Sigorta: Belirli bir prim karşılığında, sigortalının karşılaşabileceği risklere karşı finansal koruma sağlayan bir anlaşmadır. Sigorta, zarar meydana geldiğinde sigortalıya tazminat ödemeyi taahhüt eder.

2. Sigortacı: Sigorta sözleşmesini düzenleyen ve sigortalıya belirli risklere karşı teminat sağlayan sigorta şirketi veya kuruluşudur.

3. Sigortalı: Sigorta sözleşmesini yapan ve belirli bir prim ödeyerek sigortacının sunduğu teminattan yararlanma hakkına sahip olan kişidir. Sigortalı, sigorta poliçesinin kapsamındaki risklere karşı korunur.

4. Poliçe: Sigorta sözleşmesinin yazılı belgesidir. Poliçede sigorta şartları, teminat kapsamı, prim tutarı ve sigorta süresi gibi detaylar yer alır.

5. Prim: Sigortalının, sigortacıya ödediği bedeldir. Prim, sigortacının sigortalıyı belirli risklere karşı koruma altına alması karşılığında alınır.

6. Teminat: Sigortacının, poliçede belirtilen risklerin gerçekleşmesi durumunda sigortalıya yapacağı ödeme veya sağlayacağı hizmettir. Teminat kapsamı, poliçede ayrıntılı olarak belirtilir.

7. Hasar: Sigortalının, poliçede belirtilen risklerin gerçekleşmesi sonucunda maruz kaldığı zarardır. Hasar meydana geldiğinde, sigortalı sigortacıdan tazminat talep edebilir.

8. Tazminat: Sigortacının, hasarın meydana gelmesi durumunda sigortalıya ödemekle yükümlü olduğu paradır. Tazminat miktarı, poliçede belirtilen teminat tutarına göre belirlenir.

9. Riziko (Risk): Sigorta kapsamında olan ve gerçekleşmesi halinde sigortalının zarar görmesine neden olabilecek olaylardır. Örneğin, yangın, kaza, hastalık gibi durumlar riziko olarak kabul edilir.

10. Sigorta Türleri: Sigorta hukuku, çeşitli sigorta türlerini içerir. Başlıca sigorta türleri şunlardır:

    • Hayat Sigortası: Sigortalının ölümü veya belirli bir süre yaşaması durumunda teminat sağlar.
    • Sağlık Sigortası: Sigortalının hastalık veya kaza sonucu sağlık giderlerini karşılar.
    • Trafik Sigortası: Motorlu araçların sebep olabileceği kazalar sonucu üçüncü şahıslara verilen zararları karşılar.
    • Kasko Sigortası: Motorlu araçların hasar görmesi veya çalınması durumunda teminat sağlar.
    • Konut Sigortası: Evlerin yangın, hırsızlık, deprem gibi risklere karşı korunmasını sağlar.
    • İş Yeri Sigortası: İş yerlerinin çeşitli risklere karşı korunmasını sağlar.

11. Sigorta Ettiren: Sigorta sözleşmesini yapan ve prim ödeyen kişi veya kuruluştur. Sigorta ettiren, sigortalıdan farklı bir kişi olabilir.

12. Sigorta Süresi: Sigorta sözleşmesinin geçerli olduğu zaman dilimidir. Poliçede belirtilen sigorta süresi sonunda sigorta teminatı sona erer.

13. Sigorta Aracısı: Sigorta ürünlerinin satışını ve pazarlamasını yapan kişiler veya kuruluşlardır. Sigorta aracısı, sigorta şirketi adına çalışır ve sigortalılarla sigorta şirketi arasında aracı rolü üstlenir.

14. Sigorta Genel Şartları: Sigorta poliçesinde yer alan ve sigorta sözleşmesinin temel koşullarını belirleyen standart hükümleridir. Bu şartlar, sigorta türüne göre değişiklik gösterebilir.

Sigorta hukuku, sigortalıların ve sigortacıların hak ve yükümlülüklerini düzenleyerek, her iki tarafın da haklarını koruma altına alır. Sigorta sözleşmelerinin doğru ve eksiksiz bir şekilde yapılması, olası zararların etkin bir şekilde karşılanabilmesi açısından önemlidir.